کد مطلب:129822 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:127
آیا سرهای مقدس با کاروان حسینی همراه بود؟
از برخی روایاتی كه پیش از این از سید بن طاووس نقل شد استفاده می شود كه سرهای مقدس در حركت كاروان حسینی از كوفه به شام با آن همراه بود.
اما مطابق برخی روایتهای دیگر سرهای مقدس پیش از كاروان حسینی به شام رسید. شیخ مفید در این باره می نویسد: «پس از آنكه مردم از چرخاندن آن - یعنی سر مقدس - در كوفه فراغت یافتند، آن را به در قصر بازگرداندند و ابن زیاد آن را به زحر بن قیس [1] سپرد. سرهای اصحاب را نیز به او داد و به سوی یزید، ملعون آسمانها و زمین گسیل داشت.
ابوبردة بن عوف ازدی [2] ، طارق بن ابی ظبیان [3] و شماری دیگر از كوفیان را نیز با وی همراه ساخت؛ تا آنكه به همراه سر مبارك بر یزید در دمشق وارد شدند.» [4] .
از این روشن تر در این باره سخن شیخ مفید است كه می گوید: «سپس عبیدالله بن زیاد پس از فرستادن سر حسین (ع) فرمان داد تا زنان و كودكانش را تجهیز كردند؛ و فرمان داد تا علی بن الحسین (ع) را غل و زنجیر به گردن كردند. آنگاه آنان را همراه مجفر بن ثعلبه عائذی و شمر بن ذی الجوشن، به دنبال سر گسیل داشت. آنان حركتشان دادند تا به كسانی كه سر را همراه داشتند رسیدند. علی بن الحسین (ع) در طول مسیر با كسی یك كلمه حرف نزد تا آنكه به شام رسیدند...» [5] .
اما مطابق برخی روایتهای دیگر سرهای مقدس پیش از كاروان حسینی به شام رسید. شیخ مفید در این باره می نویسد: «پس از آنكه مردم از چرخاندن آن - یعنی سر مقدس - در كوفه فراغت یافتند، آن را به در قصر بازگرداندند و ابن زیاد آن را به زحر بن قیس [1] سپرد. سرهای اصحاب را نیز به او داد و به سوی یزید، ملعون آسمانها و زمین گسیل داشت.
ابوبردة بن عوف ازدی [2] ، طارق بن ابی ظبیان [3] و شماری دیگر از كوفیان را نیز با وی همراه ساخت؛ تا آنكه به همراه سر مبارك بر یزید در دمشق وارد شدند.» [4] .
از این روشن تر در این باره سخن شیخ مفید است كه می گوید: «سپس عبیدالله بن زیاد پس از فرستادن سر حسین (ع) فرمان داد تا زنان و كودكانش را تجهیز كردند؛ و فرمان داد تا علی بن الحسین (ع) را غل و زنجیر به گردن كردند. آنگاه آنان را همراه مجفر بن ثعلبه عائذی و شمر بن ذی الجوشن، به دنبال سر گسیل داشت. آنان حركتشان دادند تا به كسانی كه سر را همراه داشتند رسیدند. علی بن الحسین (ع) در طول مسیر با كسی یك كلمه حرف نزد تا آنكه به شام رسیدند...» [5] .
[1] شرح زندگي وي در جلدهاي پيشين همين مجموعه آمده است.
[2] وي از طرفداران عثمان بود. در جنگ جمل با اميرمؤمنان (ع) شركت نكرد ولي در جنگ صفين به ياري او شتافت. او مردي منافق بود. با معاويه پنهاني مكاتبه داشت و نزد او از احترام برخوردار بود. (ر. ك. مستدركات علم رجال الحديث، ج 8، ص 339.
[3] نيز نمازي گويد: «طارق بن ابي ظبيان (ابي شهاب) از كساني است كه سر حسين (ع) را به فرمان عبيدالله بن زياد به دمشق بردند. (ر. ك. مستدركات علم رجال الحديث، ج 4، ص 284).
[4] الارشاد، ج 2، ص 118.
[5] الارشاد، ج 2، ص 119؛ و ر. ك. تاريخ الطبري، ج 3، ص 338، الفصول المهمه، ابن صباغ مالكي، ص 193؛ مختصر تاريخ دمشق، ج 24، ص 111؛ مقتل الحسين، خوارزمي، ج 2، ص 58. محقق قرشي به نقل از عبدالباسط الفاخوري مي نويسد: «آنگاه عبيدالله سر شريف و علي بن الحسين (ع) و اهل حرم همراهش را با چنان شيوه اي آماده كرد كه ياد آن تن را مي لرزاند و حتي حيوانات را مي ترساند» (حياة الامام الحسين بن علي (ع)، ج 3، ص 367، به نقل از تحفة الانام في مختصر الاسلام). ابوطالب مكي گويد: «سپس عبيدالله بن زياد، علي بن الحسين (ع) و اهل حرم همراهش را تجهيز كرد؛ و اين پس از آن بود كه شماري را كشتند و بقيه را اسير كردند. آن هم با شيوه اي كه ياد آن تن انسان را مي لرزاند و نفرت را نسبت به يزيد بن معاويه برمي انگيزد...» (قوة القلوب، ج 1، ص 75). در اين ميان سخن ابن تيميه شگفت انگيز است كه اين حقيقت تاريخي را منكر شده و مي گويد: «ابن زياد پس از كشتن حسين (ع)، حرم او رابه سوي مدينه حركت داد.» ر. ك. المنتقي من منهاج الاعتدال، ذهبي، ص 288.